2.ชาวพุทธคิดว่าโทษต่างๆจากผลกรรมที่ตนรู้พระพุทธเจ้าเป็นผู้กำหนดโทษเหล่านั้น แต่ไม่ทราบว่าพระพุทธเจ้าไม่ใช่ผู้ที่กำหนดโทษต่างๆแต่ท่านทราบโทษที่เกิดจากกรรมเหล่านั้นแล้วนำมาบอกเฉยๆ ตัวอย่างเช่น ท่านบอกว่า ในสมัยนั้น มีบุคคลนี้ ทำกรรมชนิดนี้ไว้ เมื่อจากภพภูมินั้นไปแล้วได้เสวยกรรมอย่างไร แต่ยังไม่พบว่าถ้าเธอทำกรรมนี้เราจะให้เธอเสวยกรรมแบบนี้
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 596
เรื่องคูถขาทิเปรต
โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันวิหาร
อันเป็นสถานที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์ ครั้งนั้น
ท่านพระลักขณะ กับท่าน พระโมคคัลลานะ. . .
ท่านพระมหาโมคคัลลานะ กล่าวว่า อาวุโส ผมลงจากคิชฌกูฏบรรพต
เขตพระนครราชคฤห์นี้ ได้เห็นคูถขาทิเปรตชาย ผู้จมอยู่ในหลุมคูถท่วมศีรษะ
กำลังเอามือทั้งสองกอบคูถกินอยู่ . . .
ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย. . . สัตว์นั้นเคยเป็นพราหมณ์ผู้ชั่วช้า อยู่ในพระนครราชคฤห์ นี้เอง
ครั้งศาสนาพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า พราหมณ์นั้น นิมนต์พระภิกษุสงฆ์ด้วย
ภัตตาหารแล้ว เทคูถลงในรางจนเต็ม สั่งคนให้ไปบอกภัตกาล แล้วได้กล่าว
คำนี้ว่า ขอท่านผู้เจริญทั้งหลาย จงฉันอาหารและนำไปไห้พอแก่ความต้องการ
จากสถานที่นี้ ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น เขาหมกไหม้ในนรก หลายปี หลาย
ร้อยปี หลายพันปี หลายแสนปี แล้วได้ประสบอัตภาพเช่นนี้ ด้วยวิบากแห่ง
กรรมนั้นแหละ ซึ่งยังเป็นส่วนเหลืออยู่ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โมคคัลลานะ
พูดจริง โมคคัลลานะไม่ต้องอาบัติ.
3.ชาวพุทธโดยเฉพาะคนไทยแยกระหว่างประเพณีและศาสนาไม่ออก จะเห็นได้จากทั่วๆไป ทอดกระฐิน ทอดผ้าป่า งานบุญต่างๆ โดยคิดว่ามันคือการทำบุญแต่ไม่รู้เลยว่าทำแล้วได้จริงไหม ศาสนาเราให้ทำหรือเปล่า สมมุติว่าเราอาศัยอยู่ในประเทศไทยมียาเสพติด แต่เราไม่รู้ว่ามันผิดกฎหมาย ถ้าเกิดเราเสพยาเสพติดนั้น ตำรวจจะจับเราไหม เช่นกัน ศาสนาพุทธละเอียดมาก "กรรม" ทำแล้วได้รับผลแน่นอนแต่อยู่ที่ว่าจะได้ผลที่ดีหรือไม่ดีครับ
****************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น