ในปัจจุบันคนเราสนับสนุนให้ทำบาปกันมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่น พวกขายประกัน พวกขายของ หรือพวกขายตรง
ทำไมถึงพูดอย่างนั้นหละ ?
ลองคิดดูดีๆนะครับว่าอาชีพเหล่าหนี้บางทีต้องบิดเบือนความจริงกับลูกค้าเพื่อให้ได้ยอดตามที่หวัง หรืออาจจะโกหกไปเลยก็ได้
อย่างนี้ถือว่าผิดศีลข้อที่ห้ามโกหกไหมครับ ?
และการทีต้องบิดเบือนความจริง เพื่อให้ได้เงินของเขามา อาจจะเป็นการเข้าข่ายการลักขโมย คือผิดศีลการลักทรัพย์ หรือไม่ ? น่าคิดไหมครับ
ทางโลก
การพูดเท็จ คือ การกล่าวเรื่องที่ไม่เป็นความจริงทั้งหมด ให้เข้าใจว่าเป็นความจริงทั้งหมดโดยเจตนา
การลักทรัพย์ คือ ผู้บังอาจเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยการทุจริตและโดยเจ้าทรัพย์มิได้อนุญาตให้
ทางธรรม
การพูดเท็จ คือ การเปล่งวาจาที่ให้เข้าใจทางวาจาของบุคคลผู้จงใจจะพูดให้คลาดจากความเป็นจริง
การลักทรัพย์ คือ การลักทรัพย์มีองค์ประกอบ ๕ ประการ คือของที่คนอื่นหวงแหน ๑ ความรู้ว่าเป็นของที่คนอื่นหวงแหน ๑ จิตคิดจะลัก ๑ ความพยายาม (จะลัก) ๑ ลักของได้มาด้วยความพยายามนั้น ๑
ใกล้เคียงกันไหมครับ
แต่พวกที่ทำอาชีพนี้เขาเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า "การกระตุ้นยอดขาย" ครับ
ผู้ที่ทำอาชีพนี้อยู่หรือคิดที่จะทำ ขอให้ทำอย่างตรงไปตรงมา แต่ผมเข้าใจนะว่าบ้างครั้งการพูดแต่ความจริงไม่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้นหรือได้เงินมากขึ้นครับ
แต่ถ้าเราได้เงินมากขึ้น ชีวิตดีขึ้นจากเงินนั้นด้วยวิธีเหล่านี้ บาปเราก็จะยิ่งมากขึ้นตามจำนวนเงินนั้นไปด้วยนะครับ
