กล่าวนำและทำความเข้าใจ

กล่าวนำและทำความเข้าใจ

Blog นี้จัดทำขึ้นเนื่องจากการที่ตั้งใจศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าและหลักการปฏิบัติตนตามหลักคำสอนอย่างถูกต้อง
เพราะในปัจจุบันคนเราเน้นการทำบุญโดยเอาความสะดวกสบายและง่ายเข้าว่า โดยบ้างครั้งอาจจะผิดหลักคำสอนจนความตั้งใจทำบุญจริงๆนั้นกลายมาเป็นบาป และบ้างครั้งอาจจะหลงผิดใช้เงินกับการทำบุญที่ผิดวิธีจนได้บาปเช่นกัน แต่เราก็สามารถทำบุญอย่างง่ายๆและถูกต้องได้เช่นกัน ดังนั้นเราจึงต้องรู้หลักการปฏิบัติที่ถูกต้องเพื่อที่จะได้บุญจริงๆ

บทความใน Blog นี้จึงขอมุ่งเน้นหยิบยกเนื้อหาอ้างอิงจากพระไตรปิฏกเป็นหลักและบทความจากผู้ที่ศึกษาพระไตรปิฏกอย่างจริงจังที่น่าจะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน การทำ Blog นี้มีเจตนาเพื่อเป็นอีกหนึ่งทางที่สำหรับผู้คนอาจจะพบเห็นและได้ศึกษาธรรมมากขึ้น

"การศึกษาอะไรที่ยิ่งใหญ่ อาจจะมาจากเรื่องที่เราสงสัยเล็กๆเพียงเรื่องเดียว"

***ทั้งนี้เนื้อหาที่ได้ลงไปใน Blog ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณและศึกษาจากพระไตรปิฏกควบคู่ไปด้วยเพราะอาจมีการคลาดเคลื่อนของเนื้อหา เพื่อผู้อ่านจะได้รับความรู้ที่ตรงและถูกต้องที่สุดครับ***

วันพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2556

บุคคล ๒ พวกที่กระทำตอบแทนไม่ได้ง่าย

บุคคล  ๒  พวกที่กระทำตอบแทนไม่ได้ง่าย

พระพุทธเจ้าได้กล่าวถึงบุญคุณของ บิดา มารดา ไว้ว่ามากเหลือเกิน และกล่าวถึงการตอบแทนบุญคุณของ บิดา มารดา ไว้ด้วยเช่นกัน ลองอ่านดูนะครับว่าบุญคุณของ บิดา มารดา ที่มีต่อลูกนั้นมากขนาดไหนและเราต้องตอบแทนพวกท่านเช่นไรครับ

บุคคล  ๒  พวกที่กระทำตอบแทนไม่ได้ง่าย

พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 357


[๒๗๘]  ๓๒. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เรากล่าวการกระทำตอบแทน
ไม่ได้ง่ายแก่ท่านทั้งสอง   ทั้งสองท่านคือใคร    คือ   มารดา   ๑   บิดา   ๑
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  บุตรพึงประคับประคองมารดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง  พึ่ง
ประดับประคองบิดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง  เขามีอายุ  มีชีวิต  อยู่ตลอด  ๑๐๐  ปี
และเขาพึงปฏิบัติท่านทั้งสองนั้นด้วยการอบกลิ่น   การนวด  การให้อาบน้ำ
และการดัด    และท่านทั้งสองนั้น    พึงถ่ายอุจจาระปัสสาวะบนบ่าทั้งสอง
ของเขานั่นแหละ    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     การกระทำอย่างนั้นยังไม่ชื่อว่า
อันบุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อนึ่ง    บุตรพึงสถาปนาบิดามารดาในราชสมบัติ        อันเป็นอิสราธิปัตย์
ในแผ่นดินใหญ่อันมีรตนะ  ๗  ประการมากหลายนี้   การการทำกิจอย่างนั้น
ยังไม่ชื่อว่าอันบุตรทำแล้วหรือทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดาเลย     ข้อนั้น
เพราะเหตุไร   เพราะมารดาบิดามีอุปการะมาก    บำรุงเลี้ยง    แสดงโลกนี้
แก่บุตรทั้งหลาย   ส่วนบุตรคนใดยังมารดาบิดาผู้ไม่มีศรัทธา   ให้สมาทาน
ตั้งมั่นในศรัทธาสัมปทา    ยังมารดาบิดาผู้ทุศีล   ให้สมาทานตั้งมั่นในศีล-
สัมปทา  ยังมารดาบิดาผู้มีความตระหนี่   ให้สมาทานตั้งมั่นในจาคสัมปทา
ยังมารดาบิดาผู้ทรามปัญญา    ให้สมาทานตั้งมั่นในปัญญาสัมปทา   ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย  ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล   การกระทำอย่างนั้นย่อมชื่อว่า
อันบุตรนั้นทำแล้วและทำตอบแทนแล้วแก่มารดาบิดา.

จบสูตรที่ ๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น