ช่วงนี้ใกล้จะออกพรรษาแล้ว แต่ละคนก็เริ่มที่จะตั้งหน้าตั้งตาทำบุญใหญ่กัน คือ กฐิน
แต่ในสมัยนี้กับสมัยพุทธกาลนั้นการทำกฐินแตกต่างกันมากครับ ลองหาศึกษากันดูนะครับว่าการทำกฐินในสมัยพุทธกาลเป็นเช่นไรครับ ที่เขาทำกันแล้วได้บุญมากมายครับ
พอผมได้ศึกษาพระพุทธศาสนาแล้วก็รู้สึกหวั่นใจว่า พอมาถึงเทศกาลแจกซองของคนไทยนี้จะปฏิเสธอย่างไรดี เพราะคนที่นำมาแจกก็เห็นหน้ากันอยู่ประจำ
พอได้พูดคุยว่ามันเป็นบาปจากการที่เรานำเงินไปถวายพระ และยังไม่ได้อธิบายเพิ่ม แต่กลับได้คำตอบว่าก็แล้วแต่ว่าคิดยังไง ถ้าคิดว่าบาปก็ไม่ต้องทำ กลายเป็นว่าเราเหมือนแกะดำไป
จึงทำให้นึกว่าการทำบุญเราอาศัยแค่ความคิดเราหรือ? โดยไม่ดูเลยว่าเราทำถูกหรือไม่
กับคำพูดที่ว่า "แค่คิดก็ได้บุญแล้ว" แต่ถ้าความคิดนั้นผิดแล้วเป็นบาป จะไม่ได้บาปหรือ?
ก็เหมือนอย่างที่ผมเคยเขียนไว้ว่า ถ้าเห็นคนติดเหล้า หรือ ยาเสพติด แล้วสงสารเขา เราก็ซื้อเหล้า และ ยาเสพติดให้เขา เพื่อหวังจะเอาบุญ อย่างนี้คิดว่าเราจะได้บุญหรือไม่ ?
แต่ถ้าคิดทางกลับกันถ้าเราคนไทยนับถือศาสนาพุทธ และ ทำบุญตามที่พุทธบัญญัติไว้อย่างถูกต้อง ประเทศเราจะน่าอยู่มากขนาดไหน
แต่ในปัจจุบันนี้คนในประเทศเราทำบุญกันเยอะมากแต่กลับเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ติดหนี้สิน เจอภัยพิบัติ เราเคยกลับมาคิดกันไหมว่าผลบุญที่เราทำไปไม่ช่วยเราบ้างเลยหรือ?
ถ้าทำถูกต้องได้บุญมากมาย แต่ถ้าทำผิดก็ได้บาปมากมายเช่นกัน
ลองคิดกันดูนะครับ
